-
1 σιωπηρός
σιωπηρός minder gebr. Nebenform für σιωπ ηλός, L. Dind. u. Bornem. Xen. Conv. 1, 9; vgl. B. A. 113; νυκτὸς ὁδοί, Tymn. 2 (VII, 199).
См. также в других словарях:
σκοτεινός — ή, ό / σκοτεινός, ή, όν, ΝΜΑ 1. αυτός που δεν φωτίζεται, που βρίσκεται στο σκοτάδι ή που έχει σκοτάδι (α. «ως πλόκαμοι μπορούν να μάς τραβήξουν τα κύματα στης θάλασσας τα σκοτεινά τα βάθη», Παλαμ. β. «νυκτὸς ἅρμ ἐπείγεται σκοτεινόν», Αισχύλ. γ.… … Dictionary of Greek
